بازار داغ لایک فروشی

مصاحبه کوتاهم با رادیو ایران درباره بازار داغ لایک فروشی. اینجا کلیک کنید.

جامعه شناسی دسکتاپی، جامعه شناس دسکتاپی

این مطلب در سایت انسان شناسی و فرهنگ منتشر شده است:

جامعه شناسی دسکتاپی، جامعه شناسان دسکتاپی

جامعه شناسان همانگونه که تأثیرات رسانه های جدید بر عرصه های مختلف جامعه را مطالعه می کنند تأثیرات آن بر خودشان و خود جامعه شناسی را نیز به دقت زیر نظر می گیرند.  هر ساله کتب و مقالات متعددی منتشر می شوند که بر تعامل بین جامعه شناسی و تکنولوژی های جدید ارتباطی تمرکز دارند. یکی از اهداف این نوع مطالعات پاسخ به این پرسش است که تکنولوژی های جدید ارتباطی بر تحقیق و پژوهش جامعه شناختی چه تأثیراتی داشته اند؟ این نوشتار کوتاه به پدیده نوظهوری در جامعه شناسی کشور می پردازد که که می تواند به جریانی غالب تبدیل گردد. پدیده ای که آنرا "جامعه شناسی دستکتاپی" (Desktop Sociology) و ذیربطان آن را "جامعه شناس دسکتاپی"(Desktop Sociologist) می نامم. جامعه شناسی دستکتاپی چند ویژگی دارد که در ادامه به طور مختصر به آنها اشاره می شود:

افشاگری در محیط خانواده با نرم افزارهای مکان یاب

این مطلب در شماره آبان 94 ماهنامه جامعه پویا منتشر شده است:

خبرنگار ماهنامه جامعه پویا چند سوال برایم ارسال کرد با این مضمون که:

"به تازگی در فضای مجازی تبلیغات نرم افزارهایی دیده می شود که ادعای توانایی ردیابی افراد را به کمک تلفن همراه دارند، این نرم افزارها را برخواسته از چه دگرگونی هایی در جامعه میبینید؟ به نظر شما گرایش به استفاده از چنین نرم افزارها یا هر نوع روش ردیابی افراد از سوی خانواده یا همسر چقدر است؟  شیوع این پدیده چه بیامدهایی در جامعه دارد و چه وضعیتی از جامعه منعکس می کند؟"

تصورم آن بود که گفته هایم قرار است به نقل از خودم در دل یک گزارش استفاده شود و به همین دلیل به زبان محاوره ای پاسخ دادم. ولی متأسفانه دیدم که  ماهنامه آنرا در قالب یک یادداشت منتشر کرده است.

............................

درباره عادل فردوسی پور و نود

این مطلب خلاصه سخنرانی ام در تاریخ چهارم آبان در دانشگاه گیلان است:

مردی که فقط گاهی اوقات به "اتاق فرمان" نگاه می کند

دکتر فردین علیخواه(جامعه شناس)

-در کشورهای در حال توسعه معمولا بکارگیری مهارت های غیر کلامی در ارتباط اهمیت کمی دارد. آدم ها بیشتر سعی می کنند خیلی خوب حرف بزنند. ولی یاد نمی گیرند بدون اینکه حرف بزنند منظورشان را منتقل کنند  و یا اینکه با بکارگیری مهارت های غیرکلامی(زبان بدن) ارتباط موثرتری برقرار کنند. عادل فردوسی پور(پس از این عادل) به هر دو جنبه به خوبی توجه می کند. 

-در سال های اولیه پخش، برنامه نود مساوی بود با فوتبال و فوتبال مساوی بود با برنامه نود. به تدریج عادل مساوی شد با فوتبال و فوتبال مساوی شد با عادل فردوسی پور. زمانی رسید که فقط عادل ماند. او دیگر سوپراستار شده بود. بیننده با دیدن او فقط به یاد ما به ازاء اش می افتاد: یعنی عادل فردوسی پور!

-درست است که عادل می گوید همیشه کوشیده تا خودش باشد ولی نمی توان انکار کرد که او این شانس را هم آورده است که مردم آنطوری که او "هست" را دوست دارند چرا که اگر عادل برای مثال شخصیتی گوشت تلخ بود هرگز نمی توانست اینقدر محبوب باشد.