شما می توانید نوشته های مرا در خصوص مسائل مختلف جامعه ایرانی به ویژه موضوع شبکه های اجتماعی در کانال زیر دنبال کنید:
Telegram.me/fardinalikhah
شما می توانید نوشته های مرا در خصوص مسائل مختلف جامعه ایرانی به ویژه موضوع شبکه های اجتماعی در کانال زیر دنبال کنید:
Telegram.me/fardinalikhah
این مطلب امروز در روزنامه ایران منتشر شده است:
همچنان فرصت سوزی می شود
دکتر فردین علیخواه-جامعه شناس
در آخرین یادداشتی که چند ماه قبل در همین روزنامه(ایران) نوشته بودم تأکید کردم که با گسترش سریع استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در بین ایرانیان، موضوع ماهواره فراموش شد.
این مقاله نوشته کری او. فریس است که مدتی قبل آنرا ترجمه کردم و به سایت وزین انسان شناسی و فرهنگ سپردم. برای مطالعه اینجا کنید.
مصاحبه کوتاهم با رادیو ایران درباره بازار داغ لایک فروشی. اینجا کلیک کنید.
این مطلب در سایت انسان شناسی و فرهنگ منتشر شده است:
جامعه شناسی دسکتاپی، جامعه شناسان دسکتاپی
جامعه شناسان همانگونه که تأثیرات رسانه های جدید بر عرصه های مختلف جامعه را مطالعه می کنند تأثیرات آن بر خودشان و خود جامعه شناسی را نیز به دقت زیر نظر می گیرند. هر ساله کتب و مقالات متعددی منتشر می شوند که بر تعامل بین جامعه شناسی و تکنولوژی های جدید ارتباطی تمرکز دارند. یکی از اهداف این نوع مطالعات پاسخ به این پرسش است که تکنولوژی های جدید ارتباطی بر تحقیق و پژوهش جامعه شناختی چه تأثیراتی داشته اند؟ این نوشتار کوتاه به پدیده نوظهوری در جامعه شناسی کشور می پردازد که که می تواند به جریانی غالب تبدیل گردد. پدیده ای که آنرا "جامعه شناسی دستکتاپی" (Desktop Sociology) و ذیربطان آن را "جامعه شناس دسکتاپی"(Desktop Sociologist) می نامم. جامعه شناسی دستکتاپی چند ویژگی دارد که در ادامه به طور مختصر به آنها اشاره می شود:
این مطلب در شماره آبان 94 ماهنامه جامعه پویا منتشر شده است:
خبرنگار ماهنامه جامعه پویا چند سوال برایم ارسال کرد با این مضمون که:
"به تازگی در فضای مجازی تبلیغات نرم افزارهایی دیده می شود که ادعای توانایی ردیابی افراد را به کمک تلفن همراه دارند، این نرم افزارها را برخواسته از چه دگرگونی هایی در جامعه میبینید؟ به نظر شما گرایش به استفاده از چنین نرم افزارها یا هر نوع روش ردیابی افراد از سوی خانواده یا همسر چقدر است؟ شیوع این پدیده چه بیامدهایی در جامعه دارد و چه وضعیتی از جامعه منعکس می کند؟"
تصورم آن بود که گفته هایم قرار است به نقل از خودم در دل یک گزارش استفاده شود و به همین دلیل به زبان محاوره ای پاسخ دادم. ولی متأسفانه دیدم که ماهنامه آنرا در قالب یک یادداشت منتشر کرده است.
............................
این مطلب خلاصه سخنرانی ام در تاریخ چهارم آبان در دانشگاه گیلان است:
مردی که فقط گاهی اوقات به "اتاق فرمان" نگاه می کند
دکتر فردین علیخواه(جامعه شناس)
-در کشورهای در حال توسعه معمولا بکارگیری مهارت های غیر کلامی در ارتباط اهمیت کمی دارد. آدم ها بیشتر سعی می کنند خیلی خوب حرف بزنند. ولی یاد نمی گیرند بدون اینکه حرف بزنند منظورشان را منتقل کنند و یا اینکه با بکارگیری مهارت های غیرکلامی(زبان بدن) ارتباط موثرتری برقرار کنند. عادل فردوسی پور(پس از این عادل) به هر دو جنبه به خوبی توجه می کند.
-در سال های اولیه پخش، برنامه نود مساوی بود با فوتبال و فوتبال مساوی بود با برنامه نود. به تدریج عادل مساوی شد با فوتبال و فوتبال مساوی شد با عادل فردوسی پور. زمانی رسید که فقط عادل ماند. او دیگر سوپراستار شده بود. بیننده با دیدن او فقط به یاد ما به ازاء اش می افتاد: یعنی عادل فردوسی پور!
-درست است که عادل می گوید همیشه کوشیده تا خودش باشد ولی نمی توان انکار کرد که او این شانس را هم آورده است که مردم آنطوری که او "هست" را دوست دارند چرا که اگر عادل برای مثال شخصیتی گوشت تلخ بود هرگز نمی توانست اینقدر محبوب باشد.
این مطلب در سایت انسان شناسی و فرهنگ منتشر شده است:
در یکی از صفحات شبکههای اجتماعی، یک جوان ایرانی به دوستان خود آموزش میدهد که اگر میخواهند فوتبال تماشا کنند ولی به دلیل همزمان شدن پخش آن با پخش سریالهای ترکیهای شبکه جم، این کار در خانواده غیر ممکن است؛ چگونه میتوانند با دستکاری گیرنده ماهوارهای(ریسیور)؛ اعضای خانواده را فریب داده و با خیال راحت به تماشای فوتبال بپردازند! شاید عمل این نویسنده قابل سرزنش باشد ولی از طوفان سریالهایی خبر میدهد که در بسیاری از خانوادههای ایرانی در حال وزیدن است. طوفانی که نه تنها ایران بلکه بسیاری از کشورهای منطقه را هم زیر تهاجم خود قرار داده است. بخشی از پیام های رد و بدل شده در رسانههای اجتماعی نیز به قصه ها و بازیگران سریالهای ترکیهای اختصاص دارند. وقتی در نوار جستجوی گوگل و سایت یوتویوب کلمه سریال را به فارسی تایپ می کنیم بلافاصله کلماتی که به شکل خودکار در مقابل آن قرار می گیرند نام سریالهای پربیننده ترکیهای هستند. ماهنامه "زندگی ایدهآل" در شماره بهمن 1393 این پرسش را طرح کرد که آیا سوپر استارهای ترک جای ستارههای ایرانی را گرفتهاند؟". خبر شرکت برن سات(إBeren Saat) بازیگر نقش فاطما گل (Fatmagül') در انتخابات پارلمانی ترکیه در بسیاری از سایتهای خبری فارسی زبان منعکس شد. در ابتدا ببینیم واقعا چه خبر است؟
این مطلب در روزنامه ایران منتشر شده است:
این روزها حضور مدیران مختلف صنعت خودرو در شبکه های صدا و سیما به ویژه شبکه خبر افزایش یافته است. مباحثی که این مدیران تلاش می کنند تا برای افکار عمومی روشن سازند به گونه ای است که گویی آنان تک تک پیام های رد و بدل شده در شبکه های اجتماعی مجازی در خصوص نقد خودروسازان داخلی را بررسی؛ و در همان راستا پاسخ هایی را آماده کرده اند.
این مطلب در سایت خبری فن آوری نوین منتشر شده است.
مدتی قبل برای اعضای گروههای اجتماعی مجازی توصیه هایی نوشتم که حاصل تحقیقاتم در این حوزه بود و از طریق تلگرام برای چند نفر از دوستانم ارسال کردم. این توصیه ها در حد گسترده ای مورد استقبال کاربران قرار گرفت و بازنشر شد. در اینجا متن کامل آن نوشته کوتاه آمده است:
1- اگر در دنیای واقعی با کسی روابط رسمی دارید در تلگرام هم با او رسمی باشید. اگر در دنیای واقعی او را "خانم" یا "آقای" خطاب می کنید ، نمی شود بدون هیچ زمینه یا اتفاق خاصی، در تلگرام او را عزیزم، جون، فدات و غیره خطاب کنید.
2- فرض را بر آن بگذارید که افراد به طور عادی همیشه آنلاین هستند. آدم ها معمولا سیم تلفن را از برق نمی کشند. پس توجه داشته باشید که چه ساعتی از شبانه روز دارید برای کسی پیام می فرستید.
3- گاهی اوقات نوشتن بهتر از بکار بردن نشانه ها (استیکرها) است. مثلا این پیام که "الان من خیلی خوشحالم" در مقایسه با نشانه " 😊 " ، اثرگذارتر است. اینطور نیست؟